ضمیر

- تعريف ضمير منفصل ( جدا ) : به ضميري گفته مي شود كه به صورت مستقل و جداگانه در اول جمله مي آيد . مانند :  هُو ، هُما ، هُمْ ، هِيَ ، هُما ، هُـنَّ ، أنْتَ ، أنْتُما ، أنْتُم ، أنْتِ ، أنْتُما ، أنْتِنَّ ، اَنا ، نَحْنُ   و به اين ضميرهاي منفصل  ، ضمير منفصل مرفوعي  مي گويند .

 2- تعريف ضمير متصل ( وصل ) : به ضميري گفته مي شود كه به صورت متصل وچسبيده به انواع كلمه ( اسم ، فعل ، حرف ) مي آيد . مانند :  ـهُ ، ـهُـما ، ـهُم ، ـها ، ـهُما ، ـهُنَّ ، ـكَ ، ـكُما ، ـكُم ، ـكِ ، ـكُما ، ـكُنَّ ، ـي ، ـنا   و به اين ضميرهاي متصل  ، ضمير متصل منصوبي و مجروري   مي گويند .     مثال براي  ضمير متصل در اسم و فعل و حرف

در اسم : كِتا بُـنا = كتابـمان    در فعل  : خَلَقَـنا  = آفريد ما را   در حرف : اِليْـنا = به سوي ما

      مضاف اليه و محلاً مجرور                      مفعول به و محلاً منصوب                          محلاً مجرور

ضمير هاي متصل به دو دسته تقسيم مي شوند  :

1 - ضمير متصل فاعلي  ( مرفوعي ) ضمير بارز

2 - ضمير متصل منصوبي و مجروري

   ضمير متصل فاعلي  ( مرفوعي ) همان ضمير هايي هستند كه به فعل هاي ( ماضي ، مضارع ، امر ، نهي ، و غيره  متصل مي شود و از آن پي به تعداد فاعل جمله مي بريم . مثلاً  :

   در فعل ماضي : در« ذَهَبـا »  ( ـا )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر دو نفر مي باشد و در « ذَهَبوا » ( وا )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر سه نفر مي باشد و در ديگر افعال ( ـتا ، ـْنَ ، ـتَ ، ـتُما ، ـتُم ، ـتِ ، ـتُما ، ـتُنَّ ، ـتُ ، ـنا ) همگي ضمير متصل فاعلي هستند و به اين ضميرهاي متصل فاعلي ( ضمير بارز ) هم مي گويند .

    در فعل مضارع :  در« يَذْهَبـانِ »  ( ـا )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر دو نفر مي باشد و ( نون ) آن ، نون عوض رفع مي باشد  و در « يَذْهَبونَ » ( واو )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر سه نفر مي باشد و ( نون ) آن ، نون عوض رفع مي باشد  و در ديگر افعال (  انِ  ، ـْنَ  ،  انِ  ، ونَ ،  انِ ، ـْنَ ) همگي ضمير متصل فاعلي هستند و به اين ضميرهاي متصل فاعلي ( ضمير بارز ) هم مي گويند .

   در فعل امر : در« اِذْهَبـا »  ( ـا )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر دو نفر مي باشد و در « اِذْهَبوا »

( وا )  ضمير متصل فاعلي است ونشانگر سه نفر مي باشد و در ديگر افعال ( ـي ، ـا ، ـْنَ ) همگي ضمير متصل فاعلي هستند و به اين ضميرهاي متصل فاعلي ( ضمير بارز ) هم مي گويند .

ضمير مستتر (پنهان )     

    تعريف ضمير مستتر (پنهان ) : به  ضميري گفته مي شود كه در بعضي از افعال ماضي و مضارع وامر ونهي و .... پنهان مي شود واز سوال كردن فاعل آن پيدا مي شود مانند :     

    در فعل ماضي : شماره ي 1  ( ذَهَبَ ) =  رفت   ....    چه كسي ؟  او  يعني  ( هُوَ ) هم مي تواند در فعل به صورت پنهان بيايد وهم مي تواند به صورت اسم ظاهر بيايد و درشماره ي 4  ( ذَهَبَتْ )  =  رفت   ....    چه كسي ؟  او  يعني  ( هِيَ ) هم مي تواند در فعل به صورت پنهان بيايد وهم مي تواند به صورت اسم ظاهر بيايد.

    در فعل مضارع :   شماره ي 1  ( يَذْهَبُ ) =  مي رود   ....  چه كسي ؟  او  يعني  ( هُوَ ) هم مي تواند در فعل به صورت پنهان بيايد وهم مي تواند به صورت اسم ظاهر بيايد و درشماره ي 4  ( تَذْهَبُ )  مي رود   ....  چه كسي ؟  او  يعني  =  ( هِيَ ) هم مي تواند در فعل به صورت پنهان بيايد وهم مي تواند به صورت اسم ظاهر بيايد  .    درشماره ي 7  ( تَذْهَبُ )  مي روي ....  چه كسي ؟  تو  يعني  =  ( اَنْتَ ) كه مي تواند در فعل فقط به صورت پنهان بيايد و درشماره ي 13  ( اَذْهَبُ )  مي روم ....  چه كسي ؟  من  يعني  =  ( اَنا ) كه مي تواند در فعل ، فقط به صورت پنهان بيايد و درشماره ي 14        ( نََذْهَبُ )  مي رويم ....  چه كسي ؟  ما  يعني  =  ( نَحْنُ ) كه مي تواند در فعل ، فقط به صورت پنهان بيايد

  در فعل امر : شماره ي 1  (اِذْهَبْ ) =  برو   ....  چه كسي ؟ تو  يعني  ( اَنْتَ ) كه مي تواند در فعل ، فقط به صورت پنهان بيايد .

 شايد كمتر عبارتي باشد كه در آن « ضمير » وجود نداشته باشد ، بنا براين بايد آموختن ضمير را جدي بگيريم.

ضماير منفصل             ضماير متصل

ضماير

متصل مرفوعي

ضماير

منفصل منصوبي

ضماير متصل به اسم، فعل ، حرف ( ضمايرمنصوب ومجرور )

ضمايرمتصل به فعل ماضي

(متصل مرفوع)

ضماير متصل به فعل مضارع و امر

(متصل مرفوع)

 

هُوَ

إيّاهُ

ـهُ

اسم ظاهر يا ضمير مستتر

اسم ظاهر يا ضمير مستتر

هما

ایاهما

ـهُما

ـا

ـا ( نِ )

هم

ایاهم

ـهُم

ـوا

ـو ( نَ )

هِيَ

ایاها

ـها

اسم ظاهر يا ضمير مستتر

اسم ظاهر يا ضمير مستتر

هما

ایاهما

ـهُما

ـا

ـا ( نِ )

هُنَّ

ایاهن

ـهُنَّ

ـْنَ

ـْنَ

أنتَ

إيّاكَ

ـك

ـتَ

ضمير مستتر

أنتما

ایاکما

ـكُما

ـتُما

ـا ( نِ ) ـا

أنتم

إيّاكُم

ـكُم

ـتُم

ـو ( نَ ) ـوا

أنتِ

ایاک

ـك

ـتِ

يـ   ( نَ )

أنتما

ایاکما

ـكُما

ـتُما

ـا ( نِ ) ـا

أنتنّ

ایاکن

ـكُنَّ

ـتُنَّ

ـْنَ

أنَا

إيَّاي

ـي

ـتُ

ضمير مستتر

نَحنُ

ایانا

ـنا

ـنا

ضمير مستتر

  با توجه به جدول صرف ضماير و جدول صرف فعل هاي ماضي، مضارع و امر در اين صفحه بعد ، به نكات زير توجه كنيد :

1) ضماير منفصل منصوب نيز داراي 14 صيغه مي باشند كه امسال فقط چهار صيغه ، از آنها را مي خوانيم.

2) در صيغه ي اول فعل هاي ماضي و مضارع ضمير « هُوَ » مستتر است.

3) در صيغه ي چهارم فعل هاي ماضي و مضارع ضمير « هِيَ» مستتر است.

4) در صيغه ي هفتم فعل هاي مضارع و امر ضمير « أنْتَ» مستتر است.

5) در صيغه ي سيزدهم فعل مضارع ضمير « أنا » مستتر است.

6) در صيغه ي چهاردهم فعل مضارع ضمير « نَحْنُ » مستتر است.

7) اگر دقت كنيد به طور كلي ضماير متصل فاعلي در پايان فعل ماضي عبارت اند از : (  ـا ، وا ، ـْنَ ،  ـْتَ ، ـتُما ، ـتُم ، ـْتِ  ،  ـتُنَّ ، ـْتُ ، ـْنا )

8) اگر دقت كنيد به طور كلي ضماير متصل فاعلي در پايان فعل هاي مضارع و امر عبارت اند از: ( ـا ،  وا ،  ـْنَ  ،  ي ) .

نكته ي مهم : هنگام اتصال فعل به ضمير متصل « ي » حرف ( نوني )  ميان آن دو آورده مي شود ، كه به اين نون ، نون « وقايه » مي گويند  مانند :  ضَرَبَ + ي = ضَرَ بَـني  ، يَنْصُرُ + ي  =  يَنْصُرُنِي

گاهي اين نون ميان برخي حروف و ضمير متصل ( ي ) نيز مي آيد مانند :

  مِن + ي =  مِنْني =  مِنّي   ،   عَن + ي = عَنْني   =   عنّي

مـــــــــاضـــــــــي

مــــــضــــــــــارع

امـــــــــــــــر

ذَهَبَ

يَذْهَبُ

ـــ

ذَهَبا

يَذْهَبانِ

ـــ

ذَهَبُوا

يَذْهَبُونَ

ـــ

ذَهَبَتْ

تَذْهَبُ

ـــ

ذَهَبتا

تَذْهَبانِ

ـــ

ذَهَبْنَ

يَذْهَبْنَ

ـــ

ذَهَبْتَ

تَذْهَبُ

اِذْهَبْ

ذَهَبتُما

تَذْهَبانِ

اِذْهَبا

ذَهَبتُم

تَذْهَبُونَ

اِذْهَبُوا

ذَهَبْتِ

تَذْهَبينَ

اِذْهَبي

ذَهَبتُما

تَذْهَبانِ

اَذْهَبا

ذَهَبتُنَّ

تَذْهَبْنَ

اِذْهَبْنَ

ذَهَبْتُ

أذْهَبُ

ـــ

ذَهَبْنا

نَذْهَبُ

ـــ

  1) در صيغه ي چهارم فعل ماضي حرف « ـتْ » ضمير نيست ، بلكه علامت مؤنث است.

  2)  صيغه هايي كه ضماير بارز ( آشكار ) ندارند ، ضماير شان مستتر است.

3)  حرف نون در پايان صيغه هاي (2 ، 3 ،5 ، 8 ، 9 و 11 ) فعل مضارع ضمير نيست، بلكه نون اعراب و نشانه حرف فعل مضارع است ( نون عوض رفع ) .

ضمیر

انواع ضمیر

1- ضمایر منفصل مرفوع

2- ضمایر منفصل منصوب

3- ضمایر متصل مرفوع

4- ضمایر متصل منصوب و مجرور

ضمایر متصل مرفوع:

به ضمایری گفته می شود كه جدا و منفصل از كلمات دیگر و به صورت مستقل به كار برده می شوند، این ضمایر جانشین فاعل و مبتدا شده و محلاً مرفوع هستند و به همین دلیل به آنها ضمایر منفصل مرفوع می گویند.

ضمایر متصل مرفوع عبارتند از:

ضمایر منفصل منصوب:

این ضمایر جانشین مفعول به قرار می گیرند و چون مفعول در عربی منصوب هستند ولی چون مبنی هستند محلاً منصوب می باشند و عبارتند از:

ضمایر متصل:

به ضمایری می گویند كه به فعل یا اسم یا حرف متصل می شوند، مثل: ضربتُ، «تُ» به معنی مَن ضمیر متصل مرفوع به فعل است، وَطَنی به معنی من كه «ی» ضمیر متصل به اسم است، علینا به معنی «بر ما» كه ضمیر «نا» متصل به حرف است.

الف ضمایر متصل به فعل با ضمایر مرفوع (ضمایر بارز)

نكته: صیغه هایی از فعل مضارع و ماضی كه ضمیر بارز ندارند، دارای ضمیر مستتر هستند. دو صیغه ی 1و4 فعل مضارع جوازاً ضمیر مستتر دارند و صیغه های 7و13و14 وجوباً ضمیر دارند.

ضمایر متصل به هر سه قسم كلمه:

هُ ، ها ، هُما ، هُمْ ، هُنَّ ، كَ ، كِ ، كما ، كُمْ ، كنَّ ، ی ، نا

ضَرَبَهُ، كتابُها، مِنْكَ

نكته: این ضمایر اگر به فعل متصل شوند مفعول به و محلاً منصوب خواهند بود:

اگر به اسم متصل شوند مضاف الیه و محلاً مجرور خواهند بود: